T-Motoriders
T-Motoriders
η πιό ταξιδιάρικη παρέα
σας περιμένει!
Βουδιστική Καλατσάκρα Στούπα - KBL
Αρχές φθινοπώρου ήταν ακόμα, όταν «χωμένος» στον υπολογιστή προσπαθούσα να βγάλω μία διαδρομή με προορισμό στην ορεινή Κορινθία.
Το google earth ακολουθούσε το βελάκι στο ποντίκι και μου εμφάνιζε την μία εικόνα μετά την άλλη..ώσπου ξαφνικά μια φωτογραφία βγαλμένη από την άπω ανατολή ξεπήδησε στην οθόνη μου… «βουδιστική στούπα»
Το μικρόβιο της εξερεύνησης γι αυτό το.. άγνωστο ελληνικό τοπίο, μόλις με είχε προσβάλλει.
Η αναζήτηση πληροφοριών, η προσπάθεια επικοινωνίας με τους Βουδιστές και ο σχεδιασμός για την ασφαλή εξόρμησης της ομάδας, κράτησε αρκετό διάστημα.
Έτσι η εξόρμηση αυτή, ορίστηκε για τα μέσα του Μάρτη.
Δείτε περισσότερες φωτογραφίες εδώ>
"Κλικάροντας" στις φωτογραφίες... μεγενθύνονται.
Ήταν ηλιόλουστη η Κυριακή, κατάληξη μιας άστατης καιρικά εβδομάδας, που αρχίσαν να έρχονται οι T-Motoriders με τις καλές τους στο σημείο συνάντησης.
Στο Ξυλόκαστρο έγινε η πρώτη ανασυγκρότηση όπου εκεί μας περίμεναν και άλλα μέλη. Η παρέα μας μεγάλωνε. Ξεκινήσαμε να ανεβαίνουμε προς τα Τρίκαλα Κορινθίας και το Ρέθι. Η διαδρομή που θα ακολουθούσαμε θα ήταν Ρέθι-Σοφιανά-Σπαρτιναίικα-Λαγκαδαίικα.
Μετά τα Σοφιανά ο δρόμος στένευε επικίνδυνα . Αρκετά φερτά υλικά στην διαδρομή μας, απόρροια της καταιγίδας των προηγούμενων ημερών. Τα γάργαρα νερά ξεπηδούσαν από τις πηγές τους και πλημύριζαν κάποιες φουρκέτες , κάνοντας μας σαν να πλατσουρίζουμε με τα άλογα μας το μικρό ποτάμι για να διαβούμε στην απέναντι όχθη.
Συνεχίσαμε να ανεβαίνουμε. Το τοπίο γύρω μαγικό. Το βουνό απέναντι μας, μια απόληξη της Ζήρ ειας, φάνταζε επιβλητικό. Έπρεπε να σηκώσεις πολύ ψηλά το κεφάλι σου για να δεις την κορυφή που έπαιζε κρυφτό μέσα στα σύννεφα. Χιονισμένο με τις απότομες πλαγιές του, έμοιαζε με γλυκό που το είχαν πασπαλίσει με άχνη ζάχαρη. Την προσοχή μας στον δρόμο θέλοντας και μη, μας την αποσπούσε η φύση…
Περνώντας το χωριό Λαγκαδαίικα, η άσφαλτος παραδίνονταν σ έναν χωματόδρομο με καθαρό κοκκινόχωμα, που λόγω του νερού είχε γίνει μία πάρα πολύ πηχτή μουσταρδοκόκκινη λάσπη. Τα 1,3χλμ μέχρι το τελικό σημείο προορισμού, μόλις είχαν αρχίσει.
Κι όμως στα πρώτα 500μ το τοπίο άλλαξε ξαφνικά. Ο δρόμος μας οδηγούσε σ ένα τεράστιο πλάτωμα στο βουνό, που είχε σκεπαστεί από το κατάλευκο πέπλο του χιονιού. Τα δέντρα είχαν κι αυτά χιόνια στα κλαδιά τους. Ο λασπωμένος δρόμος φάνταζε σαν αφηρημένη πινελιά σε πίνακα ζωγραφικής.
Με μεγάλη προσοχή οι Τ-Motoriders συνέχισαν λίγο ακόμα και πάρκαραν τα άλογα τους και μένοντας άφωνοι με την ομορφιά της φύσης, αφού πριν μερικά μέτρα τίποτε δεν προμήνυε αυτό το υπέροχο θέαμα.Η χρυσαφένια κορυφή της Στούπας που είχε αρχίσει να φαίνεται πίσω από τους βράχους, μας μαγνήτιζε κοντά της. Χτισμένη σε ιδιωτικό χώρο , κοντά στο χωριό Λαγκαδεϊκα, σε υψόμετρο 1.270μ, και με ένα οδικό δίκτυο περασμένων δεκαετιών, η προσέγγιση δεν είναι και κάτι εύκολο. Μάρτη μήνα και είχε χιόνια. .
Ο υπεύθυνος επικοινωνίας κος Γιαν Νούτσος μας υποδέχθηκε θερμά, κοιτάζοντας απορημένος μην μπορώντας να πιστέψει πως 40 άτομα με μηχανές, με τις καιρικές συνθήκες που επικρατούσαν εκείνη την στιγμή στο βουνό, είχαν φτάσει ως εκεί.
Με την ξενάγηση, ένας άλλος θρησκευτικός πολιτισμός άρχισε να ξεδιπλώνεται μπροστά μας..
Και να που ο διαμαντένιος δρόμος των Βουδιστών περνάει κι από την Ελλάδα. Δημιούργησαν πριν σχεδόν 30 χρόνια το Karma Berchen Ling (KBL) και μόλις το 2010 κατόρθωσαν να φτιάξουν μία Βουδιστική Στούπα ή όπως ονομάζεται, μία Καλατσάκρα Στούπα. Στην τελετή εγκαινίων στις 23 Αυγούστου του 2010, ήρθαν άτομα από 38 χώρες του κόσμου. Φέτος 23 Αυγούστου 2015 στις 9πμ , 5 χρόνια μετά δηλαδή από την τελετή εγκαινίων, θα γίνει ο τελευταίος εορτασμός (δείτε εδώ). Πάλι θα συρρεύσουν άτομα από κάθε μεριά της γης.
Τέτοιες εικόνες βέβαια ούτε και εμείς δεν πιστεύαμε ποτέ ότι θα τα βλέπαμε και στην Ελλάδα. Μήπως τελικά είμαστε πράγματι μια χώρα ανεξιθρησκίας και δεν το έχουμε καταλάβει??
Η Καλατσάκρα Στούπα, φτιάχτηκε και «γεμίστηκε» με ενέργεια των πιστών της αλλά όχι μόνο μ αυτήν. Προσευχές , ιερά κείμενα αλλά και κόκκαλα Αγίων των Βουδιστών βρίσκονται μέσα της.
Θυμίζει κάτι αντίστοιχο Χριστιανικό που στην κατασκευή εκκλησίας, η Αγία Τράπεζα κρύβει μέσα της κόκκαλα Αγίων και χτίζεται με προσευχές.
Επιβλητική , με 7,5 μέτρα ύψος, η 10η στον κόσμο αυτού του είδους, η ανέργεση της Καλατσάκρα Στούπας έγινε ,σύμφωνα με τους Βουδιστές, για την ενεργοποίηση προστατευτικής δύναμης του Δυτικού πολιτισμού και της Ελευθερίας. Στραμμένη προς την Ανατολή περιμένει και βλέπει τις εξελίξεις να πλησιάζουν απειλητικά την πόρτα της Ευρώπης.
Πάντα είχα την εντύπωση ότι ο Βουδισμός με τον διαλογισμό, χρησιμοποιεί περισσότερο από κάθε άλλη θρησκεία, την δύναμη του μυαλού. Η ξενάγηση ήρθε να επιβεβαιώσει τα παραπάνω. Δεν γνωρίζουμε γιατί επιλέχθηκε το συγκεκριμένο σημείο από τους Βουδιστές για να χτίσουν την Καλατσάκρα Στούπα. Ίσως κάποιοι να ισχυρίζονται πως βρίσκεται σε τρίγωνο με την αρχαία Ολυμπία και τους Δελφούς. Αλλά πάντα γεωγραφικά σημεία σχηματίζουν κάποια τρίγωνα στον χάρτη. Ο Λάμα είχε όραμα όταν είδε τον χώρο αυτό για πρώτη φορά.
Ουσιαστικά όμως οι Βουδιστικές Στούπες είναι μνημεία που εγείρονται με στόχο την ειρήνη μέσα στον κόσμο. Η πνευματική επίδραση τους είναι μεγάλη. Όλοι οι «αλλόθρησκοι» επιθυμούν να μάθουν τον συμβολισμό τους.
Στέκεσαι και θαυμάζεις.. Το μόνο σίγουρο όμως είναι ότι εκεί, ψηλά στο βουνό, με θέα τον Κορινθιακό κι όχι μόνο, έχει μια απίστευτα περίεργα, καλή ενέργεια. Ενέργεια θετική που έχουν δώσει οι ίδιοι πιστοί. Ενέργεια που υπάρχει στον αέρα..Το νοιώθεις κι ας μην πιστεύεις. Και δεν είναι καν θέμα αυθυποβολής. Δεν είναι τυχαίο ότι η ελληνική Στούπα θεωρείται το καλύτερο σημείο διαλογισμού σε όλη την Ευρώπη.
Σεβόμενοι την ιερότητα του χώρου αλλά και τις προτροπές των βουδιστών, δεν ανεβάσαμε τις μηχανές στο μνημείο για να φωτογραφηθούμε μ αυτές.. Είχαμε την καλή μας διάθεση , την δική μας θετική ενέργεια, για να την αποτυπώσουμε στην στιγμή του χρόνου.
Αφού βγάλαμε τις αναμνηστικές φωτογραφίες, μας πρόσφεραν ζεστό τσάι του βουνού. Η θερμότητα του, βάλσαμο στο κρύο που είχε. Αρχίσαμε να ετοιμαζόμαστε σιγά σιγά στις μηχανές, μην μπορώντας να ξεκολλήσουμε τα μάτια μας από την ομορφιά του τοπίου.
Προσεχτικά, γλιστρώντας σε κάποια σημεία, κατεβήκαμε το βουνό , δίνοντας την υπόσχεση πως σύντομα θα ξαναπάμε, με άλλες καιρικές συνθήκες..
Ο δρόμος πια οδηγούσε προς τα Τρίκαλα Κορινθίας. Η ώρα του φαγητού είχε φτάσει.
Στα μεσαία Τρίκαλα, το μαγαζί του κυρ Γιώργη και της Βασιλικής μας περίμενε με στρωμένα τα τραπέζια στο «μπαλκόνι» , με.. Αγνάντι όλα τα Τρίκαλα χιονισμένα και στο πιάτο μας οι υπέροχες λιχουδιές από την σούβλα. Το υπέροχο ροζέ κρασί χρωμάτιζε τις γεύσεις. Ο ..γαστρονομικός διαλογισμός μόλις είχε αρχίσει.
Τα χαμόγελα, τα πειράγματα αλλά και τα εδέσματα στο τραπέζι συμπλήρωναν γλυκά άλλη μια πολύ ωραία εξόρμηση των T-Motoriders, από αυτές που σου αφήνουν ανεξίτηλα σημάδια στο μυαλό και που δεν θέλεις να τελειώσουν.
Το ραντεβού για την επόμενη εξόρμηση μόλις είχε δοθεί.
κείμενο: Bασίλης Οικονόμου