
Βουλγαρία, η χώρα των μεγάλων αντιθέσεων..
Όταν οργάνωνα ακόμα το ταξίδι στην Βουλγαρία και μάζευα τις σχετικές πληροφορίες για τα σημεία που θα επισκεπτόμασταν, η εικόνα που είχα γι αυτήν την χώρα ήταν τελείως διαφορετική από αυτήν που έχω γράφοντας αυτό το ταξιδιωτικό…
Μια βαλκανική χώρα που μας εξέπλησσε ευχάριστα.

Ταξιδεύοντας στην Βουλγαρία

Μια χώρα βουτηγμένη κυριολεκτικά στο πράσινο. Ένα χρώμα που δεν χάνεται ούτε μέσα στις μεγάλες πόλεις με τα τεράστια πάρκα..
Ένα χρώμα που περίτεχνα καλύπτει τις μεγάλες οικονομικές αντιθέσεις μεταξύ των κατοίκων της. Οι πολύ πλούσιοι και οι πολύ φτωχοί.. Ένα χρώμα που φωτίζεται περισσότερο στα φτωχά χωριά από τους ίδιους τους κατοίκους τους.
Σ αυτά τα χωριά ανακαλύψαμε την αθωότητα μιας άλλης εποχής.. δεκαετίες πίσω. Το καθαρό βλέμμα στα μάτια των ανθρώπων που άστραφτε όταν περνούσαμε...
Στα χωριά, που στα περισσότερα οι δρόμοι είναι για να παίζεις γκόλφ κι όχι να οδηγείς, αλλά που ανάμεσα στα μόνιππα κάρα και στα Fiat του 60 θα δεις και τo Μερσεντές σε cabrio.
Σ αυτά τα χωριά, ο ήχος των μηχανών έμοιαζε σαν εξωτική μελωδία όπου τα παιδιά με τα σκισμένα παντελόνια και καμιά φορά χωρίς παπούτσια, να σταματάνε το παιχνίδι και να μας χαιρετάνε… να μας φωτογραφίζουν με τα κινητά τους τηλέφωνα αλλά και με τα τεράστια tablet .
Η χώρα των ακραίων αντιθέσεων..
Και εμείς… 8 μηχανές με 11 άτομα που ρουφούσαμε κάθε στιγμή , από τα υπέροχα στροφιλίκια στα βουνά, τον γάργαρο ήχο των ποταμιών, τις λευκές πινελιές του χιονιού σε κάποια σημεία μέχρι τα κάστρα των τσάρων και τις αρχαίες αγορές που τις περπατήσαμε σπιθαμή προς σπιθαμή.. Μια παρέα που μέρα με την μέρα έδενε ακόμη περισσότερο και έβγαζε τον χαρακτήρα της ομάδας των Τ-Motoriders.
κείμενο: Bασίλης Οικονόμου